Model Minnesota

Model Minnesota jest jedną z najpopularniejszych metod stosowanych w leczeniu choroby alkoholowej, narkomanii oraz innych uzależnień. Metoda ta została stworzona w szpitalu w Minnesocie (USA) na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku. Jakie są główne założenia tego modelu i jak można je wykorzystać we współczesnej terapii uzależnień?

Początki Modelu Minnesota

Twórcami modelu Minnesota był psycholog i lekarz psychiatra z amerykańskiego szpitalu w Minnesocie. Terapia opierała się na 28-dniowym programie stacjonarnym. Pacjenci uzależnieni od alkoholu mieli przebywać w szpitalu 7 dni w tygodniu i w tym czasie realizować założenia programu terapeutycznego.

Jako pierwszy metodę ten wykorzystał ośrodek założony przez amerykańską organizację “Hazelden Foundation”. Założenia okazały się skuteczne i przynosiły wymierne efekty leczenia alkoholizmu, dlatego model Minnesota szybko zaczęły wykorzystywać także inne ośrodki w całej Ameryce Północnej nie tylko w leczeniu alkoholizmu, ale także w terapii innych uzależnień.

Model Minnesota w Polsce

Nad Wisłę model Minnesota trafił w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku. Metodę zastosowano na Oddziale Odwykowym Instytutu Psychiatrii i Neurologii pod kierunkiem doktora n. med. Bogdana T. Woronowicza. Aktualnie wiele ośrodków odwykowych wykorzystuje elementy tego modelu w leczeniu alkoholizmu, narkomanii i innych uzależnień.

Główne założenia modelu Minnesota

Model Minnesota traktuje alkoholizm  oraz narkomanię jako pierwotną chorobę psychiczną, która jest postępująca i śmiertelna. Choroba ta ma podłoże w wielu czynnikach natury biologicznej oraz społecznej. Osoby uzależnione powinny być odbierane przez środowisko dokładnie tak samo, jak inni chorzy, dlatego należy je traktować z szacunkiem.

Założeniem terapeuty stosującego metodę Minnesota jest umożliwienie uzależnionym samodzielnej identyfikacji symptomów choroby, co może ich zmotywować do zmiany. Ważnym założeniem tej metody jest także wzięcie pod uwagę, że jednym z podstawowych symptomów choroby alkoholowej (oraz innych uzależnień) jest zaprzeczanie problemowi. Celem leczenia jest całkowita, dożywotnia abstynencja (nie sięganie po substancje psychoaktywne).

Leczenie z wykorzystaniem modelu Minnesota uwzględnia terapię, w której udział bierze nie tylko uzależniony, ale także jego najbliżsi (małżonek, dzieci, rodzice). Zgodnie z pierwotnymi ustaleniami tej metody, terapię powinni prowadzić m.in. specjaliści, którzy wywodzą się spośród trzeźwiejących alkoholików biorących udział w programie AA i doskonale potrafią wczuć się w sytuację chorego. Terapia odbywa się w małych grupach, ale każdy pacjent posiada własną mapę problemu, czynniki motywujące ustalone wspólnie z terapeutą oraz drogę, która pozwoli mu wyjść z nałogu.

Model ten zakłada, że po zakończeniu terapii, osoby leczone będą regularnie brać udział w spotkaniach Anonimowych Alkoholików stanowiących grupę wsparcia w utrzymaniu abstynencji.